Bo wciąż na jawie widzę
I co noc mi się śni,
Że TA, CO NIE ZGINĘŁA,
Wyrośnie z naszej krwi.
Edward Słoński „Ta, co nie zginęła”
Był taki smutny czas w historii naszej Ojczyzny, gdy na ponad sto lat utraciła niepodległość. Zaborcy – trzy mocarstwa: Austria, Prusy (późniejsze Niemcy), Rosja – w 1795 roku podzieliły między siebie polską ziemię i wymazali z mapy Europy nasze państwo. Chcieli Polakom narzucić swoją kulturę, zwyczaje, język i religię. Nie było polskiego rządu ani wojska, nie było stolicy. Nie wolno było używać polskiej flagi ani godła. Za mówienie w szkole po polsku dzieci były karane, a dorośli trafiali do więzienia.
Nasz naród jednak nie poddawał się. Polska – wykreślona z mapy Europy – istniała. Każde pokolenie stawało w obronie tych najcenniejszych wartości. Walczyło w wielkich powstaniach narodowych, które jednak kończyły się klęską. Aż nadszedł długo oczekiwany dzień odzyskania przez Polskę niepodległości – 11 listopada 1918 roku.
10 listopada obchodziliśmy w naszej szkole Święto Niepodległości. W tym dniu dla uczczenia tego ważnego wydarzenia uczniowie przyszli odświętnie ubrani, harcerki w mundurach, uczniowie występujący w biało-czerwonych kotylionach, a najmłodsi z flagami państwowymi.
Uczniowie klas 0-VI uczestniczyli w uroczystym apelu z okazji 98 rocznicy odzyskania niepodległości przygotowanym przez swoich rówieśników oraz nauczycielki: Bogusławę Matłok, Ewę Feret i Kamila Piękosia. Wszyscy w skupieniu wysłuchali wierszy i pieśni patriotycznych. Rys historyczny przybliżył uczniom okoliczności utraty niepodległości, wydarzeń z okresu zaborów, a następnie odzyskania niepodległości w dniu 11 listopada 1918 roku. Barwy narodowe, hymn oraz kotyliony w barwach narodowych podkreśliły patriotyczny charakter apelu.
