16 września w Szkole Podstawowej im. Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki
w Skrzyszowie obchodzono 74 rocznicę wybuchu II wojny światowej, najtragiczniejszego wydarzenia w historii ludzkości.
Tradycyjnie, jak co roku, uczniowie klas IV – VI, wraz z wychowawcami, harcerkami, dyrektorem szkoły Andrzejem Ziajorem, księdzem proboszczem Januszem Skrzypkiem oraz innymi nauczycielami udali się na Górę Śmierci w Pustkowie, gdzie pod pomnikiem ofiar wojny wzięli udział w uroczystej akademii pod hasłem „Poległym za wolną Polskę”. W tej uroczystości uczestniczyli również uczniowie i nauczyciele, na czele z dyrektorem Arturem Skubisem, ze Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Woli Ocieckiej.
Po odśpiewaniu hymnu państwowego głos zabrali recytatorzy z jednej i drugiej szkoły, którzy wspominali dzień 1 i 17 września 1939r. jako czarną datę w kalendarzu naszych rocznic historycznych. To dni, kiedy Trzecia rzesza Niemiecka i Armia Radziecka zdecydowały się na podbicie Polski. Recytatorzy podkreślali, czym była wojna:
„Wojna – niszczy i uśmierca
Wojna – to łzy i cierpienie
Wojna – czyni zamęt w ludzkich sercach”.
W słowach piosenki „Deszcz, jesienny deszcz” wspominano młodych żołnierzy, którzy mając nawet mniej niż 18 lat, szli do boju. Poświęcili swoje młode życie, aby służyć Ojczyźnie. Okres okupacji trwał wiele lat. Rabowano wywożono wszystko, co mogło służyć okupantom. Polaków traktowano jak niewolników. Wysiedlano całe rodziny, wsie. Udokumentowaniem tych faktów były słowa wiesza:
„…Wojna, wojna!
Pociągami całymi
Uwożą lud z naszej ziemi”.
Polaków zsyłano na Syberię i do Kazachstanu:
„Syberia – to kraina dzika
Syberia – to okrutny cios
W człowieczy ból tu nikt nie wnika
Syberia – to tułaczy los”.
Ale Polacy wierzyli, że wrócą do swojej ojczyzny.
„I choć w więzieniu dziś siedzimy
I choć nas gnębi głód i chłód
Do swej Ojczyzny powrócimy
Wierzymy, że pomoże Bóg”.
Uczniowie wspominali, że władze niemieckie prowadziły masowe wywózki na roboty dla Niemiec, powstawały obozy jenieckie i koncentracyjne na terenie Polski i Związku Radzieckiego. Największym z nich był Auschwitz. Pamiętamy też Katyń, Ostaszków, Kozielsk, Starobielsk.
„Drutami okolony skrawek świata,
Gdzie ludzie tylko numerami są,
Gdzie brat spodlony gnębi brata,
A śmierć kościstą dłoń wyciąga swą…”
Taki obóz pracy powstał również tutaj, w Pustkowie, w miejscu nazwanym „Królówką”. Na wzgórzu, zwanym „Wzgórzem Śmierci” powstało krematorium. Polacy i Żydzi pracowali
w warsztatach rzemieślniczych, wykonywali roboty ziemne i budowlane. W wyniku bardzo mroźnej zimy, głodu, chorób, wycieńczenia więźniowie masowo umierali. Obóz mieścił się
w 13 barakach, gdzie przebywało około 3100 osób. W wyniku zbliżania się frontu obóz dla Żydów został zlikwidowany 23 lipca 1944 r., a dla Polaków 26 lipca 1944 r. Część więźniów została rozstrzelana na miejscu, a część wywieziona do obozów koncentracyjnych
w Oświęcimiu, Bełżcu, Treblince, Majdanku. Uczniowie przypomnieli te smutne wydarzenia z historii naszego kraju, podkreślili bohaterstwo narodu polskiego w walce z najeźdźcami. Dramat II wojny światowej jest nie tylko doświadczeniem, podręcznikową przeszłością, ale
i przestrogą dla przyszłych pokoleń. Na zakończenie uroczystości uczniowie złożyli wiązanki kwiatów i zapalili znicze. Harcerki pełnili wartę przy pomniku. Ksiądz Janusz Skrzypek przewodniczył modlitwie. Ta uroczysta akademia, którą przygotowali: Beata Babiarz, Lidia Szymanek, Karol Książek, była bardzo ważną i ciekawą lekcją historii. Dzięki takim uroczystościom będziemy pamiętać o poległych Polakach, ponieważ rozumiemy, że naród, który zapomni swą przeszłość, skazany jest na bolesne doznania. Niech na zawsze w pamięci naszego Narodu pozostaną imiona Tych, którzy życie oddali dla Ojczyzny. To dzięki nim możemy żyć teraz w wolnej ojczyźnie. Niech ich niezłomna i bohaterska postawa będzie dla nas drogowskazem w nauce, pracy i służbie dla Rzeczypospolitej.
Chwała bohaterom!