Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach. Nie zamierzam zostać księdzem, oświadczył w młodości, kilkadziesiąt lat później 16 października 1978r., ten sam człowiek został 262 papieżem i to z dalekiego kraju. Mały Karol był bardzo pilnym uczniem, świadectwo dojrzałości uzyskał w 1938 roku, w kochanym Krakowie rozpoczął studia. Mimo ciężkich warunków okupacyjnego życia nie zrezygnował ze swoich teatralnych pasji, zorganizował w Krakowie konspiracyjny Teatr Rapsodyczny. Rok 1942 to czas przełomu w jego życiu. Właśnie wtedy młody Wojtyła podjął decyzje o wstąpieniu do działającego w Krakowie konspiracyjnego Arcybiskupiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 1 listopada 1946 roku, z rąk arcybiskupa Sapiehy. Serce i praca to znak jego kapłaństwa. Kochał góry, rozmowy z młodymi ludźmi i sport, który uważał, że jest radością życia, zabawą. Cały Jego pontyfikat to wołanie o szanowanie godności człowieka: sprawiedliwość, wolność, pokój, szukanie i pokazywanie prawdy oraz prowadzenie wszystkich ludzi do Boga. Niewątpliwie papież dużo uwagi poświęcił ludziom młodym, gdyż w nich widział przyszłość dla świata, Słowa skierowane w 1989r., „Orędzie do młodzieży świata”:
„Do Was młodzi należy w sposób szczególny zadanie dawania dzisiaj świadectwa wierze i obowiązek wniesienia Ewangelii Chrystusa – Drogi, Prawdy i Życia – w trzecie Tysiąclecie chrześcijaństwa, zadanie budowania nowej cywilizacji, która byłaby cywilizacją miłości, sprawiedliwości i pokoju”. Odnosząc się do sytuacji, w której dziś jesteśmy, słowa wypowiedziane 31 lat temu są nadal aktualne i od młodych ludzi zależy w jakim świecie będziemy żyć. Czy to będzie świat oparty na solidnych fundamentach miłości i pokoju czy chaosu i wojny. Uczniowie klasy II i III wykonali przepiękne prace plastyczne, upamiętniające 100 rocznicę urodzin papieża, ponadto M. Wolak i A. Zawisza, opracowały okolicznościową grafikę.
Święty Jan Paweł II uczył otwartości na każdego człowieka i wrażliwości na jego potrzeby, robił to przez całe swoje życie. Teraz my umocnieni jego wiarą i świadectwem życia podziękujmy Bogu za naszego świętego i wielkiego rodaka, który był ogromnym darem dla naszej ojczyzny.
