Matko Katyńska –
w las ten przyjdź
i przytul wszystkich swoich synów
nad miastem roznieś mgły i łzy
i przebaczenie wyproś –Kainom.
(Joanna Rogowska-Fiałkowska, Smutna polana, frag.)
Kwiecień to miesiąc ważnych wydarzeń historycznych, o których my Polacy musimy pamiętać i bronić prawdy historycznej.
5 marca 1940 roku. – minęła 81 rocznica, pierwszego etapu tego tragicznego wydarzenia, wpisanego głęboko, w dzieje, świadomość, pamięć Narodu. Tego dnia Stalin i przywódcy Związku Sowieckiego w porozumieniu z szefem NKWD Berią – podpisali tajny wyrok, skazujący na śmierć przez rozstrzelanie, bez jakiegokolwiek sądu, ponad 25.000 Polaków uwięzionych w Związku Sowieckim. Podstawa wyroku: notatka sporządzona przez Berię – wymieniała kategorie skazańców: oficerów, policjantów, funkcjonariuszy służby więziennej, osadników, urzędników – także jak to formułowano leninowskim językiem: „obszarników”, „fabrykantów”, członków kontrrewolucyjnych organizacji. Pośród skazanych było 14.700 więźniów Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska – jeńców niewypowiedzianej wojny, rozpoczętej 17 września 1939 r., oficerów Wojska Polskiego i funkcjonariuszy Policji Państwowej i 11.000 polskich obywateli więzionych na terenach okupacji sowieckiej. W kwietniu 1943 r. obiegła świat wiadomość o odkryciu przez Niemców pod Smoleńskiem, w Katyniu mogił polskich oficerów. Wiemy dobrze, jakie były tego następstwa: zerwanie przez Związek Sowiecki stosunków dyplomatycznych z Rządem RP, oskarżanie go o rzekomą współpracę z Niemcami.Wreszcie przyszedł taki czas, że po pół wieku milczenia i kłamstw ujawnione zostały w 1992r., przez władze Rosji dokumenty dotyczące zbrodni katyńskiej i jej sprawców. Wreszcie tam, na miejscach zbrodni, powstały polskie cmentarze wojenne.
Sprawa katyńska nie została bynajmniej zamknięta wraz z końcem II wojny światowej. W jej rocznicę w 2010r., do Katynia wybrała się delegacja państwowa, której śmierć w Smoleńsku pomnożyła w jakimś sensie ofiary Katynia. Śmierć członków tej delegacji nabiera jeszcze większej wymowy ze względu na to, że słowa, które miały tam zostać powiedziane przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego, były wezwaniem do ostatecznego wyjaśnienia mordu katyńskiego oraz do zgody między Polakami i Rosjanami: „Katyń stał się bolesną raną polskiej historii, ale także na długie dziesięciolecia zatruł relacje między Polakami i Rosjanami. Sprawmy, by katyńska rana mogła się wreszcie w pełni zagoić i zabliźnić. Jesteśmy już na tej drodze. My, Polacy, doceniamy działania Rosjan z ostatnich lat. Tą drogą, która zbliża nasze narody, powinniśmy iść dalej, nie zatrzymując się na niej ani nie cofając”.
Nie można budować pokojowej przyszłości bez pamięci o przeszłości.Trzeba krzewić kulturę odpowiedzialności, pamięci i bliskości oraz ustanowienie przymierza przeciwko obojętności. Papież Franciszek w 2016 r., podczas pobytu w Polsce odniósł się w jednej z wypowiedzi do przeszłości naszego narodu oraz do tego jak ważne jest byśmy pamiętali, mówił: „Niestrudzenie będę powtarzał, że obojętność jest wirusem, który groźnie infekuje nasze czasy, czasy, w których jesteśmy coraz bardziej połączeni z innymi, ale coraz mniej wrażliwi na innych. Jednak zglobalizowany kontekst powinien pomóc nam zrozumieć, że nikt z nas nie jest wyspą i nikt nie będzie miał pokojowej przyszłości bez godnej przeszłości dla wszystkich. W obliczu wirusa obojętności konieczne jest kultywowanie żywej pamięci, pamięci całym sobą, całej przeszłości, a nie tylko tego, co się nam podoba.
Pamięć jest kluczem do uzyskania dostępu do przyszłości, a naszym obowiązkiem jest godne przekazanie jej młodym pokoleniom”.
Beata Babiarz
10.04.2021r. – XI rocznica Katastrofy Smoleńskiej. Pamiętamy!